تجزیه و تحلیل و مقابله با اکسیژن منحل غیرطبیعی در فرآیند خلاء فعال!

فرآیند لجن فعال یک روش درمان بیولوژیکی موثر برای فاضلاب شهری و فاضلاب صنعتی ارگانیک است.تضمین مهمی برای استفاده کامل از فعالیت های مختلف زندگی میکروبی است، و بنابراین همچنین یک نقطه کنترل کلیدی برای عملکرد روش لجن فعال و فرآیند تبدیل آن در تصفیه فاضلاب شهری است.مقدار DO نمی تواند خیلی بالا یا خیلی پایین باشددر حال حاضر ارزش DO شناخته شده در صنعت باید در حدود 2mg/l کنترل شود و در عملیات واقعی، باید با توجه به وضعیت خاص هر کارخانه تعیین شود.,برای تصفیهگاه هایی که برای نیتریفیکیشن بیولوژیکی و دی نیتریفیکیشن هدف قرار گرفته اند، مقادیر DO آنها معمولا بالاتر از مقادیر مورد نیاز برای تصفیه سنتی است.چون باکتری های نایتریک کننده باکتری های هوازی تبدیل شده اند که فعالیت خود را در صورت عدم وجود اکسیژن متوقف می کنند.، و میزان جذب اکسیژن آنها بسیار پایین تر از باکتری هایی است که ماده آلی را تجزیه می کنند. بنابراین، سیستم نیتریفیکیشن باید غلظت بالای DO را حفظ کند.نشانه های ناهنجاری DO شامل دو پدیده است: بیش از حد و ناکافی DO. پدیده کم DO را می توان به دو نوع تقسیم کرد:کاهش شدید DO در طول یک دوره زمانی خاص و کاهش تدریجی در DO در شرایط نفس کشیدن یکسانتجزیه و تحلیل دلایل ناهنجاری DO: دلیل اصلی کاهش شدید DO 1) تغییر ناگهانی در کیفیت آب ورودی،که منجر به ورود آب فاضلاب ارگانیک با غلظت بالا (BOD محلول) می شود.آب های فاضلاب ارگانیک با غلظت بالا به طور عمده به آب های فاضلاب پردازش مواد غذایی، آب های فاضلاب آبجو، آب های فاضلاب تولید کاغذ و غیره اشاره دارد.که منجر به افزایش مصرف اکسیژن و کاهش DO می شود- تخلیه فاضلاب با مصرف اکسیژن بالا. ورود لجن تجمع شده در لوله های فاضلاب یا مخازن رسوبورود زیاد مایعات شفاف از مخازن غلظت یا مخازن هضم، و ورود فاضلاب صنعتی مانند فاضلاب نفتی با مصرف اکسیژن بالا، فاضلاب صنعتی کارخانه های پردازش چرم، چاپ، فیبر،و فاضلاب سنتز شیمیایی می تواند به کاهش شدید اکسیژن محلول (DO) منجر شود. بر ورود فاضلاب انتقال اکسیژن تاثیر می گذارد. مواد سطح فعال (مانند اسیدهای چرب زنجیره کوتاه و اتانول) ، مواد بسیار چسبناک،و روغن ها در فاضلاب در رابط گاز مایع تجمع می کنند.، مانع از انتشار و انتقال مولکول های اکسیژن می شود.ضریب انتقال اکسیژن کاهش می یابد و بهره وری انتقال کاهش می یابد، که منجر به کاهش اکسیژن محلول (DO) می شود.فاضلاب با غلظت بالای FeO عمدتاً از آب های زیرزمینی یا شرکت های صنعتی و معدن مانند معادن حاصل می شوداین فاضلاب حاوی مقدار زیادی از اکسید آهن است که به راحتی به Fe3 + اکسید می شود و مقدار زیادی اکسیژن مصرف می کند.که منجر به کاهش اکسیژن محلول (DO) می شود.2) فرمول واکنش نیتریفیکیشن در مخزن هوا: NH4+2O2 → NO3-+2H (+) +H2O است. واکنش نیتریفیکیشن باید شرایط زیر را برآورده کند: دمای مناسب آب، pH و DO،و SRT>1/Vn، که در آن SRT به سن لجن اشاره دارد و Vn به نرخ رشد خاص باکتری های نایتریفیک کننده اشاره دارد.نرخ رشد خاص Vn باکتری های نیترفیزه کننده در تصفیه خانه های فاضلاب که با همان SRT کار می کنند با افزایش دمای، یا به دلیل کاهش شدید تخلیه لجن باقیمانده، هنگامی که شرایط واکنش نیتریفیکیشن برآورده می شود، واکنش نیتریفیکیشن ناگهان رخ می دهد.نيتريشن همزمان اکسيژن را مصرف مي کنددلیل اصلی کاهش تدریجی اکسیژن محلول (DO) این است که در شرایط نفس کشیدن مشابه، DO به تدریج کاهش می یابد.عمدتا به دلیل انسداد سر تهویه یا پیری غشای تهویهعلل احتمالی انسداد شامل گرد و غبار بیش از حد در هوا، فیلتراسیون ناکافی توسط فنر، وارد شدن روغن خنک کننده به لوله، زنگ در داخل لوله تهویه،و بقایای زنگ که سر تهویه را مسدود می کند، که منجر به کاهش اکسیژن محلول (DO) می شود. پیری غشای تهویه می تواند باعث شود که حباب ها ضخیم تر و پراکنده تر شوند.حباب های بزرگتر منطقه تماس بین فاز های گازی و مایع را کاهش می دهند، زمان تماس بین این دو را کوتاه می کند و در نتیجه کارایی انتقال اکسیژن را کاهش می دهد. در شرایط هوای یکسان، DO به تدریج کاهش می یابد.دلیل اصلی افزایش شدید اکسیژن محلول (DO) ناشی از تخلیه مقدار زیادی از لجن اضافی است، یا گسترش لجن در مخزن رسوب ثانویه که باعث می شود لجن با فاضلاب خارج شود، یا بار ورودی بالا،که همه آنها می توانند منجر به کاهش غلظت لجن فعال در مخزن تهویه و کاهش مصرف اکسیژن شوند.برای سیستم تخلیه آب باران و فاضلاب ادغام،به دلیل بارندگی طولانی مدت و ورود مقدار زیادی از آب ذوب برف، بار ورودی مخزن تهویه بیش از حد کم خواهد بود، که منجر به افزایش اکسیژن محلول (DO) می شود. ورودی مواد سمی و مضر.آب های فاضلاب سمی و مضر می توانند وارد، که منجر به کاهش میزان هوازی می شود ترش لجن فعال و افزایش اکسیژن محلول (DO). فلزات سنگین بیش از حد مهار کننده و قارچ کش باکتری هستند، در حالی که سفید کننده،کلور مایع، و سایر مواد دارای اثرات قوی در باکتری ها هستند، که می تواند منجر به مرگ تعداد زیادی از باکتری ها شود.اکسیدان های قوی مانند پرمنگانات پتاسیم می توانند مواد سلولی باکتری را اکسید کننددر نتیجه، به طور اجتناب ناپذیر منجر به کاهش تقاضا برای اکسیژن میکروبی و افزایش اکسیژن محلول می شود. واکنش نیتریفیکیشن متوقف می شود..هنگامی که واکنش نیتریفیکیشن به دلیل کاهش دمای آب یا کوتاه شدن عمر لجن متوقف می شود، مصرف اکسیژن کاهش می یابد و DO افزایش می یابد.دمای آب نیز می تواند بر DO تاثیر بگذارد.در محدوده دمایی که سیستم های آنزیم میکروبی تحت تأثیر دناتوراسیون قرار نمی گیرند، افزایش دمای آب فعالیت میکروبی را تحریک می کند و سرعت واکنش را افزایش می دهد.افزایش دمای آب برای فرآیندهای فیزیکی مانند مخلوط کردن مفید استبرای فرآیندهای بیوشیمیایی،به طور کلی تصور می شود که اثر تصفیه خوب است زمانی که دمای آب بین 20-30 °C باشد.، و زمانی که دمای آن بالاتر از ۳۵ درجه سانتیگراد و پایین تر از ۱۰ درجه سانتیگراد است کاهش می یابد. هنگامی که دمای آب وارد کننده به طور ناگهانی افزایش می یابد، به عنوان مثال بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد، باعث تجزیه پروتئین می شود.کاهش اکسیژن فعالیت، و منجر به بدتر شدن کیفیت آب تصفیه شده می شود.

چگونه با استثنای DO برخورد کنیم؟ اکسیژن محلول یک شاخص مهم برای کنترل عملکرد مخازن تهویه در فرآیندهای لجن فعال است.فعالیت لجن فعال می تواند با مصرف اکسیژن محلول تعیین شودلجن فعال خوب نیاز زیادی به اکسیژن دارد و اکسیژن محلول شده (DO) در محلول مخلوط پس از نمونه گیری به سرعت ناپدید می شود. حتی اگر چند دقیقه با اکسیژن اشباع شود،که مصرف خواهد شد.به دلیل اندازه های مختلف فلک های لجن فعال، حداقل غلظت اکسیژن محلول مورد نیاز نیز متفاوت است.هرچه گله کوچکتر باشد، هرچه منطقه تماس با فاضلاب بزرگتر باشد، و برای جذب نمونه مناسب تر باشد، که منجر به غلظت اکسیژن محلول مورد نیاز می شود. برعکس، هرچه فلوک بزرگتر باشد،هرچه غلظت اکسیژن محلول مورد نیاز بالاتر باشداکسیژن محلول نباید بیش از حد کم باشد، زیرا نمی تواند تقاضای اکسیژن میکروارگانیسم ها را در مخزن تهویه برآورده کند.که منجر به کاهش جمعیت میکروبی و مانع از فرآیندهای متابولیکی طبیعی می شود، رشد باکتری های رشته ای، کاهش عملکرد تصفیه لجن، تجزیه ناقص آلاینده های آلی و تأثیر بر بهره وری تخلیه آب.اگر DO در بخش فاضلاب برای مدت طولانی بسیار پایین باشد، همچنین می تواند باعث از نیتر کردن در مخزن رسوب ثانویه شود و باعث شناور شدن لجن شود. اکسیژن محلول نباید بیش از حد بالا باشد،به عنوان اکسیژن بیش از حد محلول به معنای مصرف انرژی بیش از حد و باعث افزایش بیش از حد در Actinomycetes که ترجیح می دهند اکسیژن محلول بالاعلاوه بر این، هوای بیش از حد می تواند باعث شود که برخی از لجن ها نهضت پیدا نکنند و به لجن شناور تبدیل شوند و همچنین ممکن است منجر به تجزیه یا پروکسیداسیون لجن شود.اختلال در تعادل مواد مغذی بیولوژیکی لجن فعال، کاهش بیوماس میکروبی و از دست دادن فعالیت، کاهش ظرفیت جذب، کوچک شدن فلک ها و کاهش شاخص حجم لجن (SVI)هوای بیش از حد نیز باعث پدیده های غیر طبیعی مانند افزایش فوم در مخزن هوا می شودبنابراین هرچه اکسیژن محلول در مخزن تهویه بیشتر باشد، بهتر است.مقدار DO باید تا حد ممکن بدون تأثیر بر آب فاضلاب به حداقل برسد.برای فرآیند گِل فعال سنتی، بیشترین تقاضا برای اکسیژن در بخش اول مخزن تهویه رخ می دهد، جایی که فاضلاب و گِل شروع به تماس و مخلوط شدن می کنند، یعنی منطقه I.سردبیر معتقد است که برای فرآیندهای لجن فعال که نیازی به دی نیتریفیکیشن ندارند، کنترل اکسیژن محلول در منطقه I (منطقه ورودی) بین 0.8 و 1.2 mg/l، منطقه II (منطقه وسط) بین 1.0 و 1.5 mg/l،و منطقه III (زون خروجی) حدود 2 میلی گرم در لیتر می تواند نیازهای درمان را برآورده کند.اکسیژن محلول شده کمی بالاتر در ناحیه فاضلاب برای جذب کامل فسفر و جلوگیری از شناور شدن لجن به صورت بی هوا در مخزن رسوب ثانویه است.غیر طبیعی DO همچنین به طور غیر مستقیم منعکس کننده ناهنجاری کیفیت آب ورودی یا کنترل فرآیند استدر صورت وجود مشکل با کیفیت آب وارد شده، باید اقدامات مختلفی بر اساس علل وقوع آن انجام شود.لازم است ارتباط با اداره حفاظت از محیط زیست تقویت شود، منبع کیفیت آب را شناسایی کنید، مدیریت منبع را تقویت کنید، یا به موقع از دوره های اوج جلوگیری کنید و مقدار آب وارد شده در دوره های مختلف را کاهش دهید.در صورت بروز ناهنجاری DO به دلیل کنترل فرآیندعلاوه بر این، به دلیل دمای آب بالا در تابستان، سرعت تهویه باید به طور مناسب افزایش یابد،در حالی که برعکس در زمستان صدق می کنداگر اکسیژن محلول به دلیل انسداد سیستم تهویه کاهش یابد، باید یک بازرسی جامع از مخزن تهویه انجام شود.از جمله تمیز کردن یا تعویض غشای تهویه، پاک کردن انسداد داخل لوله تهویه و اجازه ورود هوا به مخزن تهویه به آرامی، فراهم کردن اکسیژن طبیعی محلول برای میکروارگانیسم ها.اکسیژن محلول (DO) یک اقدام کنترل فرآیند بسیار مهم در درمان لجن فعال است.، و مقدار آن می تواند بر مجموعه ای از شاخص ها تأثیر بگذارد. هنگامی که یک ناهنجاری در DO وجود دارد، لازم است که علت آن را با دقت تجزیه و تحلیل کنید، داروی مناسب تجویز کنید، آن را به موقع تنظیم کنید،و سعی کنید ناهنجاری را در محدوده حداقل کنترل کنید تا اطمینان حاصل شود که فاضلاب مطابق با استانداردها تخلیه می شود..