در فرآیند تصفیه فاضلاب، مخزن هوازی یک پیوند حیاتی است. میکروارگانیسم های موجود در مخازن هوازی آلاینده های آلی را در فاضلاب با مصرف اکسیژن تجزیه می کنند.در نتیجه به هدف تصفیه کیفیت آب می رسیم.با این حال، آیا می دانستید که غلظت اکسیژن محلول در مخزن هوازی لزوما بهتر نیست. اگر اکسیژن محلول برای مدت طولانی بیش از حد بالا باشد،در واقع می تواند یک سری مشکلات را ایجاد کند و بر اثربخشی تصفیه فاضلاب تاثیر بگذاردامروز، ما در مورد اين موضوع به تفصيل بحث ميکنيم.
01 لجن هوازی تحت خود اکسیداسیون قرار می گیرد و به رنگ سفید تبدیل می شود. لجن در مخزن هوازی توسط جمع آوری تعداد زیادی از میکروارگانیسم ها تشکیل می شود و فلوک های میکروبی را تشکیل می دهد.این میکروارگانیسم ها برای متابولیسم و تجزیه مواد آلی در فاضلاب به مقدار مناسب اکسیژن نیاز دارند.با این حال، اگر غلظت اکسیژن محلول برای مدت طولانی بیش از حد بالا باشد، میکروارگانیسم ها بیش از حد اکسیژن مصرف می کنند، که منجر به خود اکسیداسیون لجن می شود.رنگ لجن به تدریج سفید می شود و رنگ قهوه ای عادی خود را از دست می دهد.این نه تنها بر فعالیت لجن تاثیر می گذارد، بلکه توانایی آن را برای تصفیه فاضلاب کاهش می دهد.
02 لجن هوازی به تدریج پیری می کند و ساختار آزاد و غلظت بلند مدت اکسیژن محلول نیز می تواند به پیری تدریجی لجن هوازی منجر شود.ساختار لاغری که پیر می شود، گسسته می شود، و دسته های باکتریایی نازک و کوچک می شوند، قادر به جذب و تجزیه مواد آلی در فاضلاب نیستند.یک محیط اکسیژن محلول بالا می تواند تکثیر گسترده باکتری های رشته ای را ترویج دهدرشد بیش از حد باکتری های رشته ای می تواند به ساخت خلاء آسیب برساند.که منجر به کاهش عملکرد رسوب لجن می شود و بر فرآیندهای رسوب و جدایی بعدی تأثیر می گذارد.
03 روتیفرها به صورت گسترده تولید مثل می کنند و مقدار لجن های ظریف در سطح فوقانی افزایش می یابد. در یک محیط با اکسیژن محلول بالا، روتیفرها و سایر پروتوزوها به صورت گسترده تولید مثل می کنند.روتیفرها با باکتری تغذیه می کنند، و اگرچه می تواند به کنترل تعداد باکتری ها تا حدودی کمک کند، روتیفرهای بیش از حد می توانند مقدار زیادی باکتری مصرف کنند و بر فعالیت لجن تأثیر بگذارند.اکسیژن محلول بالا نیز می تواند منجر به افزایش لجن ظریف در سطح بالا شود.، که برای رسوب دشوار است و باعث می شود که فاضلاب تاریک باشد، که منجر به بهره وری ضعیف درمان می شود.
به طور خلاصه، اکسیژن محلول بلند مدت در مخزن هوازی می تواند منجر به اکسیداسیون و پیری خود لجن شود.تکثیر باکتری های رشته ای و روتیفرها، افزایش لجن های ظریف در سطح بالا و در نهایت بدتر شدن اثر تصفیه فاضلاب و توربیت فاضلاب.این نه تنها مشکل درمان بعدی را افزایش می دهد، اما همچنین می تواند منجر به کیفیت پایین فاضلاب شود که بر عملکرد پایدار کل سیستم تصفیه فاضلاب تأثیر می گذارد.
برای جلوگیری از اکسیژن محلول بالا در طولانی مدت در مخازن هوازی، کارخانه های تصفیه فاضلاب باید سرعت تهویه مخازن هوازی را به شدت کنترل کنند.با نظارت بر غلظت اکسیژن محلول در زمان واقعی و تنظیم پارامترهای عملیاتی تجهیزات تهویه، اطمینان حاصل می شود که غلظت اکسیژن محلول در محدوده مناسب حفظ می شود (معمولا 2-4mg/L).و عملکرد رسوب لجن، و تنظیم استراتژی های عملیاتی به موقع، همچنین برای اطمینان از اثربخشی تصفیه فاضلاب کلیدی است.غلظت اکسیژن محلول در مخازن هوازی یک عامل مهم در تاثیر بر اثربخشی تصفیه فاضلاب استاکسیژن بیش از حد یا ناکافی محلول می تواند اثرات منفی بر فعالیت لجن و بهره وری درمان داشته باشد.دستگاه های تصفیه فاضلاب باید غلظت اکسیژن محلول را به طور معقول و با توجه به وضعیت واقعی کنترل کنند تا عملکرد پایدار سیستم تصفیه فاضلاب تضمین شود.اميدوارم که از طريق مقدمه اين مقاله، همه به درک عمیق تر از اهميت اکسيژن ذوب شده در مخازن هواپيما دست يابند.لطفاً برای بحث در بخش نظرات نظر بگذارید.!