بذاريد در مورد تانک هاي هيدروليز و اسيد سازي صحبت کنيم!

در خانواده بزرگ تصفیه فاضلاب، مخازن هیدرولیز و اسید سازی اعضای بسیار مهمی هستند. امروز، اجازه دهید در مورد مخازن هیدرولیز اسید سازی به طور دقیق صحبت کنیم، از طبقه بندی آنها،اصول، کارایی برداشتن و اقدامات احتیاطی در طول عملیات و آنها را به همه در یک بار توضیح دهید.
 
طبقه بندی مخازن اسید سازی هیدرولیز
 
چندین روش برای طبقه بندی مخازن اسید سازی هیدرولیز وجود دارد، ابتدا در مورد جهت جریان آب صحبت کنیم. مخازن اسید سازی هیدرولیز با جریان بالا وجود دارد،جایی که جریان آب از پایین بالا می رود، انگار به سمت بالا حرکت می کند.آب فاضلاب از پایین استخر وارد می شود و در حالی که بالا می رود، با میکروارگانیسم های موجود در استخر در تماس کامل قرار می گیرد و منجر به واکنش های هیدرولیز و اسید سازی می شود.همچنین یک مخزن ترشح هیدرولیسی جریان پایین وجود داردآب از بالا به پایین تانک جریان دارد و واکنش را به طور کامل تکمیل می کند. علاوه بر این، آب از بالا به پایین تانک جریان دارد.یک مخزن هیدرولیسی افقی وجود دارد.، جایی که فاضلاب به صورت افقی از طریق مخزن جریان می یابد، مانند به آرامی در یک کانال بزرگ پیشروی می کند در حالی که تحت اکسید شدن هیدرولیز است.
 
از منظر ساختاری، می توان آن را به مخازن اکسید سازی هیدرولیز یکپارچه و مخازن اکسید سازی هیدرولیز تقسیم تقسیم کرد.یکپارچه است برای ادغام هیدرولیز اسید سازی و بخش های بعدی درمان در یک استخر، با ساختاری جمع و جور و اثر کوچکی، مثل یک جعبه کوچک چند منظوره که می تواند هر چیزی را نگه دارد.به این معنی که بخش هیدرولیز و اسید سازی از سایر واحدهای تصفیه جدا شده است.، هر کدام مستقل است. مزیت این است که هر بخش می تواند به صورت جداگانه و با توجه به نیازهای خود طراحی و تنظیم شود، که آن را انعطاف پذیرتر می کند.درست مثل جدا کردن اتاق ها با توابع مختلف و استفاده از هرکدام از شما می خواهید.
 
اصول مخزن اسید سازی هیدرولیز
 
برای درک اصل یک مخزن اسید سازی آب شفاف، ابتدا باید قدرت میکروارگانیسم ها را بدانیم.گروه خاصی از میکروارگانیسم ها در مخزن هیدرولیز و اسید سازی زندگی می کنند.بعد از اینکه فاضلاب به استخر می رسد، این میکروارگانیسم ها شروع به کار می کنند.
 
مرحله اول مرحله هیدرولیز است، ترکیبات آلی پیچیده میکرومولکولی در فاضلاب، مانند پروتئین ها، پلی ساکاریدها و چربی ها،مانند "گرده های بزرگ غذایی" هستند که میکروارگانیسم ها نمی توانند مستقیماً آن را بخورنددر این مرحله، باکتری های هیدرولیتیک اول عمل می کنند، آنزیم های ویژه ای را برای برش مولکول های بزرگ آلی به قطعات کوچک تر تر، ترشح می کنند.درست مثل برش یک کیک بزرگ به تکه های کوچک برای پردازش آسان بعدیبه عنوان مثال، پروتئین ها به اسیدهای آمینه هیدرولیز می شوند، پلی ساکاریدها به مونو ساکاریدها هیدرولیز می شوند و چربی ها به اسیدهای چرب و گلیسیرول هیدرولیز می شوند.
 
مرحله بعد مرحله اسیدی شدن است. ماده ی ارگانیک مولکول کوچک که هیدرولیزه شده است تحت تاثیر باکتری های اسیدی کننده تغییر می یابد.باکتری های اسیدی کننده این مولکول های کوچک را به مواد ساده تر تبدیل می کنند، عمدتا اسیدهای چرب فرار مانند اسید استیک و اسید پروپیونک، و همچنین الکل ها، دی اکسید کربن، هیدروژن و غیره.این فرآیند مانند پردازش یک کیک پیش برش به مواد مغذی قابل جذب آسان تر استو در این مرحله، مقدار pH آب فاضلاب نیز تغییر می کند، و اسیدی تر می شود.ترکیبات ارگانیک مولکولی بزرگ که در فاضلاب دشوار است به مواد مولکولی کوچک تبدیل می شوند که به راحتی توسط واحدهای تصفیه بعدی استفاده می شود.، که پایه خوبی برای کل فرآیند تصفیه فاضلاب است.

اثر حذف مخزن اسید سازی هیدرولیز
 
اثر حذف تانک اسید سازی هیدرولیز در تصفیه فاضلاب بسیار خوب است، با چندین جنبه عملکرد.
 
اول، اجازه دهید در مورد حذف ماده ی آلی صحبت کنیم. به طور کلی، مخازن اسیدسازی هیدرولیز می توانند بخشی از ماده ی آلی را از آب فاضلاب حذف کنند.با وجود این که نرخ حذف آن به اندازه واحد درمان هوازی بعدی نیست.، می تواند مولکول های بزرگ آلی را به مولکول های کوچک تبدیل کند و قابلیت تجزیه زیستی آب های فاضلاب را بهبود بخشد.فاضلاب با قابلیت تجزیه زیستی ضعیف ممکن است نسبت BOD5 (تقاضی اکسیژن بیوشیمی) به COD (تقاضی اکسیژن شیمیایی) فقط حدود 0 باشد.2پس از درمان در یک مخزن هیدرولیز و اسید سازی، این نسبت را می توان به 0.3 یا حتی بالاتر افزایش داد، اجازه می دهد تا درمان هوازی کارآمدتر و به طور کلی حذف بهتر مواد آلی باشد..
 
بیایید در مورد حذف مواد جامد معلق صحبت کنیم. میکروارگانیسم ها و برخی از مواد پرکننده در مخزن اسید سازی هیدرولیز مانند فیلترهای کوچک هستند.مواد جامد تعلیق شده در نظر گرفته و جذب می شوند.برخی از ذرات تعلیق شده بزرگ در پایین استخر قرار می گیرند و با تخلیه لجن حذف می شوند.میزان حذف مواد جامد معلق در مخازن اسید سازی هیدرولیز می تواند حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد باشد.، که بار بر روی واحدهای تصفیه بعدی را به شدت کاهش می دهد و مانع از مسدود شدن مواد جامد تعلیق شده از تجهیزات و لوله های بعدی می شود.
 
علاوه بر این، مخازن هیدرولیز و اسید سازی نیز تأثیر تبدیل خاصی بر مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر در فاضلاب دارند.اگرچه نمی تواند از نیتروژن و فسفر به طور کامل خارج شود مانند فرآیندهای تخصصی از نیتروژن و فسفر، می تواند مقداری از نیتروژن آلی را به نیتروژن آمونیاک تبدیل کند و شرایطی را برای نیتریفیکیشن بعدی، دی نیتریفیکیشن و حذف نیتروژن ایجاد کند.شکل آن نیز می تواند از طریق جذب میکروبی و سایر فرآیندهای دیگر تغییر یابد.، که برای پردازش بیشتر مفید است.
 
اقدامات احتیاطی برای کار تانک اسید سازی هیدرولیز
 
برای اینکه مخزن اسید سازی هیدرولیز به خوبی کار کند، باید به بسیاری از موارد توجه کرد.
 
از نظر دمایی، میکروارگانیسم ها نسبت به دمای بسیار حساس هستند. دمای مناسب برای مخزن اسید سازی هیدرولیز بین 15-35 °C است. اگر دمای آن خیلی پایین باشد،میکروارگانیسم ها یخ زده می شوند.برای مثال در زمستان، اگر اقدامات عایق بندی به درستی انجام نشود،بهره وری پردازش استخر ممکن است به نصف کاهش یابد.برعکس، دمای بیش از حد بالا قابل قبول نیست. اگر از 40 درجه سانتیگراد فراتر رود، میکروارگانیسم ها ممکن است نتوانند آن را تحمل کنند و حتی ممکن است بمیرند. بنابراین در طول کار،لازم است همیشه به دمای هوا توجه کنید.، و در صورت لزوم، یک "پوش گرم" یا "تجهیز خنک کننده" به استخر اضافه کنید.
مقدار pH نیز بسیار مهم است. مقدار مناسب pH برای مرحله هیدرولیز و اسید شدن به طور کلی بین 6.5 تا 7 است.5اگر مقدار pH بیش از حد پایین باشد و اسیدیت بیش از حد قوی باشد، رشد میکروارگانیسم ها را مهار می کند؛ مقدار pH بالا و قلیایی قوی نیز برای کار میکروبی نامطلوب است.در طول کار، لازم است که مقدار pH به طور منظم بررسی شود و اگر از این محدوده منحرف شود، باید در اسرع وقت تنظیم شود.اما مواظب باشيد که مقدارش رو زياد تعديل نکنيد.

همچنین زمان نگهداری هیدرولیک وجود دارد، که به مدت زمانی که فاضلاب در مخزن هیدرولیز و اسید سازی باقی می ماند اشاره دارد. این زمان نمی تواند خیلی کوتاه باشد. اگر خیلی کوتاه باشد، آب فاضلاب در مخزن هیدرولیز و اسید سازی باقی می ماند.فاضلاب و میکروارگانیسم ها زمان کافی برای واکنش کامل ندارند.اما نمی تواند بیش از حد طولانی باشد، زیرا منابع را هدر می دهد و همچنین ممکن است منجر به رشد بیش از حد میکروارگانیسم ها شود، که منجر به برخی از اثرات مضر می شود.,بهتر است زمان نگهداری هیدرولیک بین 4 تا 12 ساعت کنترل شود که باید با توجه به کیفیت آب و مقدار فاضلاب تنظیم شود.همچنین نمی توان از مدیریت مدفوع صرف نظر کرد. در پایین مخزن اسیدی شدن هیدرولیز، لجن جمع می شود، که پر از میکروارگانیسم های فعال است و برای تصفیه فاضلاب گنجینه ای است.در غیر این صورت تعداد میکروارگانیسم ها کافی نخواهد بود.در عین حال باید به بازگشت لجن توجه شود.و بخشی از لجن فعال باید به جلوی مخزن برگردانده شود تا کارایی واکنش بهبود یابد.، درست مثل اضافه کردن سوخت به میکروارگانیسم ها و ایجاد انگیزه بیشتر آنها.
 
علاوه بر این، لازم است از ورود مواد سمی و مضر به مخزن هیدرولیز و اسید سازی جلوگیری شود.می تواند باعث آسیب مرگبار به میکروارگانیسم ها شودبنابراین قبل از ورود فاضلاب به مخزن هیدرولیز و اسید سازی، آزمایش دقیق باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که هیچ "مولکول خطرناکی" وجود ندارد. به طور خلاصه،اگرچه مخزن اسید سازی هیدرولیز ممکن است پیچیده به نظر نرسد، هر جزئیاتی باید در نظر گرفته شود تا عملکرد پایدار و کارآمد آن تضمین شود.تنها با اجرای این اقدامات احتیاطی، مخزن اسید سازی هیدرولیز می تواند نقش بالاتری را در تصفیه فاضلاب داشته باشد و به ما کمک کند تا فاضلاب را به منابع آب پاک تبدیل کنیم.