کارشناسان می گویند که تصفیه فاضلاب به سه سطح تقسیم می شود و اثر کیفیت آب پس از سطوح مختلف تصفیه متفاوت است.لازم است که یک برنامه معقول درمان بر اساس نیازهای کاربران طراحی شود..
تصفیه اولیه فاضلاب: تصفیه اولیه فاضلاب، که به عنوان تصفیه فیزیکی فاضلاب نیز شناخته می شود، فرآیندی است که شامل رسوب ساده، فیلتر،یا تهویه مناسب برای حذف مواد جامد معلقاین درمان می تواند از یک سری روش هایی مانند غربالگری، بارش گرانشی،و شناور برای حذف بیشتر ذرات ذرات با اندازه ذرات بیش از 100 میکرو در آب فاضلاب.
غربالگری می تواند مواد بزرگتر را از بین ببرد؛ بارش گرانشی می تواند ذرات غیر ارگانیک و ذرات آلی منسجم با تراکم نسبی بیشتر از 1 را از بین ببرد.شناور کردن می تواند ذرات (مانند روغن ها) را با تراکم نسبی کمتر از 1 حذف کندپس از تصفیه اولیه، آب های فاضلاب به طور کلی هنوز با استانداردهای تخلیه مطابقت ندارد.
تصفیه ثانویه فاضلاب: پس از تصفیه اولیه، فاضلاب با تانک های تهویه و تانک های رسوب با لجن فعال تصفیه می شوند.روش های بیولوژیکی و روش های فلوکولاسیون که معمولاً استفاده می شوندروش بیولوژیکی استفاده از میکروارگانیسم ها برای تصفیه فاضلاب است که عمدتاً مواد آلی را پس از تصفیه اولیه از فاضلاب خارج می کند.روش فلوکولاسیون با اضافه کردن مواد انعقادی، ثبات کالوئیدها را از بین می برد.، باعث انعقادی ذرات کلائیدی می شود و فلوک ها را برای جذب تولید می کند.عمدتاً پس از تصفیه اولیه مواد جامد معلق غیر ارگانیک و ذرات کلائیدی یا مواد ارگانیک کم غلظت را از آب فاضلاب حذف می کند..
پس از تصفیه ثانویه، فاضلاب به طور کلی می توانند الزامات آبیاری کشاورزی و استانداردهای تخلیه فاضلاب را برآورده کنند.هنوز هم ممکن است باعث آلودگی آب های طبیعی شود..
تصفیه سطح سوم فاضلاب: تصفیه سطح سوم فاضلاب، که به عنوان تصفیه عمیق نیز شناخته می شود، فرآیند حذف بیشتر سایر آلاینده ها (مانند نیتروژن، فسفر،مواد جامد معلق، مواد ارگانیک ردیابی و نمک های غیر ارگانیک) از فاضلاب پس از درمان ثانویه.
روش های اصلی شامل دی نیتریفیکیشن بیولوژیکی، بارندگی انعقادی، فیلتراسیون شن، فیلتراسیون خاک دیاتومی، فیلتراسیون کربن فعال، تبخیر، منجمد کردن، آسموز معکوس،مبادله یون، و الکترودیالیز
